De volgende stap - bestraling

Posted on 25 Apr 2017 by Joke Obbink

Het is al weer drie weken geleden dat ik geopereerd ben. De wond geneest goed. Wel is er een zwelling gekomen. Maar ik ben gerustgesteld, het is wat vocht dat wel weer weg trekt. Gelukkig heb ik geen reactie op het vervolg van de immuuntherapie. De eerste spuit heb ik al gehad, het brandt een beetje tijdens de injectie, maar daarna merk ik er niets van. Volgende week al weer de volgende spuit. Om de drie weken en dat een jaar lang.

We zijn weer in Goch geweest, voor het eerste gesprek met de bestralingsarts. Bij binnenkomst eerst een gesprek met een assistente. Die maakt een foto van mij. In de wachtruimte hangt een camera. Als ik volgende keer kom hoef ik me niet te melden, er wordt geregistreerd dat ik er ben. Er moet een vragenformulier ingevuld worden die bij de arts besproken wordt.

Ook krijg ik een briefje mee, zodat ik weer een taxi kan regelen voor het vervoer. Wel zo prettig, hoef ik zelf niet te rijden en Michel hoeft niet al die tijd mee te gaan.

De arts met wie we een gesprek hebben neemt alle tijd voor ons. Eerst wordt er gekeken naar mijn borst. Ze is helemaal tevreden en geeft aan dat we nog een paar weken wachten voordat de bestralingen beginnen zodat het herstel nog even door kan zetten.

Om te beginnen wordt er een afspraak gemaakt voor een CT-scan. Met een laser wordt vastgelegd hoe er precies bestraald moet worden. Het is natuurlijk belangrijk dat de juiste plek bereikt wordt. Maar daarnaast wil je vermijden dat het hart geraakt wordt (dat zal lukken), dat de aanhechting van longen beschadigd kan worden (ze garandeert dat ik dat geen hinder van krijg. Wel zullen er later bij eventuele longfoto's beschadigingen te zien zijn). 

Voor de eerste bestraling wordt op mijn huid gemarkeerd hoe de stralen zullen gaan. Dit zal met folie afgeplakt worden zodat ik me nog wel kan douchen (gelukkig maar, zes weken niet douchen is geen fijn vooruitzicht......) Niet wassen met zeep, geen geparfumeerde lotion, geen deodorant.

Als verdere bijwerkingen worden met name vermoeidheid genoemd. De arts zegt dat als ik nu nog moe ben, het zeker niet beter zal worden. En de huid kan in de loop van de tijd beschadigen, je kunt het zien als een verbranding, maar dat zal vanzelf weer wegtrekken.

Dan wordt me nog eens gevraagd of ik de behandeling wel wil ondergaan. Nou, volgens mij zou ik niet gekomen zijn als ik er niet van overtuigd zou zijn dat dit goed voor mijn genezing is. Maar voorschrift is voorschrift.

Volgens de bestralingsarts kan ik wel beginnen met de hormoonkuur. Maar deze week doe ik dat nog niet. Even nog een weekje rust, want ook hierbij is het spannend wat alle bijwerkingen gaan doen.  En dan 28 keer terugkomen. Negen mei gaat het beginnen. Nu ik er voor sta lijkt het heel wat, en toch ook spannend hoe ik het ga ervaren. Het belangrijkste is dat de kanker weg is en weg blijft. Daar gaan we voor.